Adımız otistik
Ruhumuz değil, kendimizi yaşıyoruz
Gözümüz dünyaya kapalı
Bazen ufuklara bakar
Bazen haykırışlarımızı sunarız
Bazen yalnızlık önemlidir bize
Bazen ağlarız hayata karşı
Bazen boş boş bakarız size
Bazen köşelere saklanırız
Bazen de kendimizi uyarırız
Tıkarız kulaklarımızı yalancı sözlerinize
Bazen duymazdan geliriz sevdiklerimizi
Bazen hadi birazcık yaşa beni deriz
Bazen kaçmak istemeyiz sıcacık kucağınızdan
Bazı anlar vardır ki biz de mutluyuzdur
Bir özleme bir gülüşe hasretizdir
Üç numaralı bakış atarız hayata
Ağır ağır çıkarken merdivenlerden
Takılırız bizi uyaran bir ayrıntıya
Koyuverdik mi şöyle kendimizi umuda
Salına salına usulca ineriz dünyaya
Dönemeçlerden geçer ömrümüz
Bir desteğe bir ilgiye muhtaç
Bir özleme bir gülüşe muhtaç
Yaşam yine de bizimdir
Yaşam yine de sizindir
Yaşam yine de ikimizindir
Adımız otistik adımız otizm olsa da
Ruhumuz uzaklaştırmaları yansıtsa da