Bizler bedensel engelliyiz; görmeyiz, duymayız ya da yürüyemeyiz.
Ama hissederiz, kalp gözüyle görürür, duyarız ve hiç isyan etmeyiz.
Bazen kimseye muhtaç olmadan, protezde olsa ayaklar üzerindeyiz.
Ve siz sağlıklı insanlardan merhamet dilenmez, fakat anlayış bekleriz.
Dernekler, vakıflar kurduk biz ve bizim gibiler için, hiç fark ettinizmi?
Ziyaret içinde olsa bu derneklerimize, vakıflarımıza bir kez geldinizmi?
Hiç ilginizi çektimi, tekerlekli sandalyeye ihtiyacı olan fakir bir öğrenci?
Hiç kurumunuzda, işyerinizde iş verip, sevindirdinizmi engelli bir genci?
Bizler kör, sağır, dilsiz, topal değiliz, görme, işitme, konuşma engelliyiz.
Bakarken görmeyenler, işitip duymayan ve dili olup konuşmayanlar siz?
Biliyoruz sizin gözleriniz açık, kulağınız duyuyor, peki ya gönül gözünüz.
Etrafınızı görün, hiç değilse bir merhabanız olsun, yoksa başka sözünüz.
Biz bazen maçlara gideriz görmeyen gözlerimiz, duymayan kulaklarımızla.
Trübündeki sesleri, sahada oynayanları yüreğimizde hissederiz ruhumuzla.
Milli maçlarda gururlanırız, oyuncularımız, vatanımız ve şanlı bayrağımızla.
Gözyaşlarımızı, sevincimizi, hüznümüzü içimize akıtırız, tüm duyarlılığımızla.
Bazen türkü olur, saz oluruz gönüllerde, beste, güfte, şarkı oluruz dillerde.
Hep umuda koşarız sazın tellerinde, yüreğimizi dökeriz şarkılarla, türkülerle.
İstediğimiz herşeyi yapmak amacımız, sizden sadaka değil sadece iş isteriz.
Spor yaparak, okuyarak, yazarak, çalışarak, yararlı olabileceğimizi bilenleriz.
Bir destek bekliyoruz sizlerden, hor görülmek değil, yalnız destek bekliyoruz.
Çünkü inanmasanızda biz görüyoruz, duyuyoruz, konuşuyoruz ve yürüyoruz.